با فرا رسیدن ماه شعبان که پیامبر اسلام (ص) آن را اینگونه تعریف کرده است «شعبان ماه شریفی است و آن ماه من است، حاملان عرش آن را بزرگ می‌شمارند و حق آن را می‌شناسند، آن ماهی است که در آن همچون ماه رمضان، روزی بندگان زیاد می‌شود» در ادامه احادیثی از ائمه معصومین را می خوانید:

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :شَعبانُ شَهري… فَمَن صامَ شَهري كُنتُ لَهُ شَفيعاً يَومَ القِيامَةِ.
شعبان ماه من است. هر كه ماه مرا روزه بدارد، روز قيامت شفيع او خواهم بود.
فضائل الاشهر الثلاثه ص ۶۴ – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۹۴ ، ص ۸۳ ، ح ۵۴

امام صادق علیه السلام :مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ مِنْ آخِرِ شَعْبَانَ وَ وَصَلَهَا بِشَهْرِ رَمَضَانَ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ صَوْمَ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْن‏
هر كس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگيرد و به روزه ماه رمضان وصل كند خداوند ثواب روزه دو ماه پى در پى را برايش محسوب مى‏ كند.
من لا یحضره الفقیه ج ۲ ، ص ۹۴ ، ح ۱۸۲۹ – امالی(صدوق) ص ۶۷۰

امام علی علیه السلام :شهر رمضان شهر الله و شعبان شهر رسول الله و رجب شهرى؛
رمضان ماه خدا و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است.
شرح فروع کافی ج ۴ ، ص ۱۴

امام رضا علیه السلام :اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِيمَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِيمَا بَقِي‏ مِنْه‏
خدایا اگر ما را در روز هایی که از ماه شعبان گذشت نبخشیدی پس ما را در باقیمانده آن بیامرز{این دعا سفارش شده است در روزهای پایانی ماه شعبان زیاد خوانده شود}
وسایل الشیعه ج ۱۰ ، ص ۳۰۱ ، ح ۱۳۴۷۱

امام على عليه السلام :صَومُ شَعبانَ يَذهَبُ بِوَسواسِ الصَّدرِ وَ بَلابِلِ القَلبِ.
روزه ماه شعبان، وسواس دل و پريشانى‏ هاى جان را از بين مى ‏برد.
تحف العقول ص ۱۰۲ – خصال ص ۶۱۲

 هفتمین ماه از سال هجری قمریرجب نام دارد که نباید فضیلت آن را به بوته فراموشی سپرد؛ زیرا در میان ماه‌های دوازده ‏گانه تنها و بدون ائتلاف با ماه‌های دیگر از حرمت و قداست ‏برخوردار است.

در واقع چهار ماه در قرآن کریم با تعبیر «حرم‏» یعنی برخوردار از حرمت ‏یاد شده است که یکی از آن‌ها رجب نام دارد و در آن قتال و کشتار حرام می‌‏باشد.

علی بن محمد علیه السلام مشهور به امام هادی (ع) و امام علی النقی (ع) امام دهم شیعیان است. آن حضرت در سال ۲۱۲ هجری قمری دیده به جهان گشود و در سال ۲۲۰ هجری قمری امامت شیعه از پدر بزرگوارشان به آن حضرت منتقل شد. مدت امامت آن حضرت حدود ۳۴ سال بود و در سال ۲۵۴ هجری قمری به دست معتمد عباسی به شهادت رسیدند.